5 vragen aan… de IVC-directeur

02 augustus 2017 Samen met Annett Andriesen kijken we uit naar het aankomende Concours. Ook geeft ze tips voor jonge zangers.

Annett Andriesen was prijswinnaar in 1975 tijdens het Internationaal Vocalisten Concours. Sinds 2007 is ze er artistiek en zakelijk leider. Samen met Annett kijken we uit naar het aankomende Concours en vergelijken we het IVC van rond haar overwinningsjaar met de huidige vorm. Ook geeft ze een aantal tips aan jonge zangers en aan de deelnemers van het 51ste Opera | Oratorium Concours dat zal plaatsvinden van 9 t/m 16 september 2017.

Waar kijk je bij het Concours het meest naar uit?
“Dat moeten de Eerste Ronden zijn. En de Halve Finale. Dat is voor mij het grote feest. De Finale is natuurlijk spannend, maar dat wat ervoor gebeurt, dat is voor mij het echte Concours. In die eerste periode zijn alle deelnemers er nog. Er valt zoveel moois te horen en te ontdekken. Het werkt verslavend: wie gaat door en wie niet? Als je eenmaal bij de Eerste Ronden bent geweest, wil je alles meemaken. Het fijne voor het publiek is dat je tussendoor de optredens – na het applaus – de zaal kunt verlaten om even een luchtje te scheppen, wat te gaan eten of drinken. Je zit niet de hele dag vast in het theater. Tenzij je dat zelf wilt natuurlijk.”
Wat is belangrijker: meedoen of winnen?
“Vroeger toen ik zelf meedeed en je eruit lag, dan was je er ook echt uit. Je werd niet eens meer uitgenodigd voor de party’s. Dat is hier en nu anders. Zodra je geen deelnemer meer bent, kun je in gesprek met de juryleden. Zo leer je waarin je je nog meer kunt ontwikkelen. Begrijp me goed: wanneer je niet door gaat naar een volgende ronde wil dat niet zeggen dat je slecht bent. Bij het Internationaal Vocalisten Concours gaat het echt om de top. Hoe beter onze voorselectie is, hoe lastiger de taak voor de jury tijdens het Concours. Het zijn de besten die zij beoordelen. Als je niet wint, kun je nog veel aan het Concours hebben. Denk aan je ontwikkeling, aan vriendschappen die ontstaan. We laten je hier niet droevig langs de muur weg schuifelen. We nemen je op in de groep. Bij het IVC is er sprake van een community. Dat zien we ook altijd nadien op social media. De deelnemers houden contact met elkaar. Het vormt een hechte groep die van elkaar leert en blijft leren.”
Wat is het grootste verschil tussen het allereerste IVC en dat van vandaag de dag?
“In 1959 zong ik voor het eerst. In ’75 was ik prijswinnaar van het Internationaal Vocalisten Concours. Het was destijds alleen een Concours. Wat wij vandaag de dag doen is anders, breder. We zorgen naast het Concours voor Masterclasses en concerten door het jaar heen. We zijn een carrièrespringplank. We proberen de laureaten een plek te geven bij operahuizen en festivals. Kijk bijvoorbeeld naar de Lied Duo winnaars van vorig jaar, mezzosopraan Adèle Charvet en pianist Florian Caroubi. Ze hebben een reeks met concerten in de tas. Echt een prachtige tournee.”
Welke tip zou je jonge zangers willen geven?
“Begrijp wat je zingt. Plaats het in de context. Zorg dat je de taal kent, dat het geen nabootsen van klanken wordt. Er zijn natuurtalenten die de inhoud niet snappen, maar het wel heel goed aanvoelen. Maar, daar kom je niet overal mee weg. En studeer je repertoire goed in. Ik zie liever niet dat muziek van blad wordt gezongen. Verder zou ik graag willen meegeven aan zangers om zich ook in het hedendaags repertoire te verdiepen. Zo vind je een ingang om binnen te raken bij de operahuizen. De groten hebben vaak geen tijd om nieuwe muziek voor te bereiden. Het fijne aan modern werk is dat je geen voorbeeld hebt. Je kunt zelf met de componist aan de slag en het op jouw manier interpreteren. Er zelf vorm aan geven.”
En een tip specifiek voor het aanstaande Concours?
“Kom alsjeblieft niet om 10 uur ‘s ochtends in een avondjurk. Dat hoeft echt niet voor mij. Een mooi broekpak bijvoorbeeld vind ik juist wel leuk. Het belangrijkste is uiteraard dat je je er goed in voelt. Zorg dat het allemaal niet te strak zit. Hou ook je conditie op peil. Ik deed vroeger iedere ochtend veertig kniebuigingen en liep met de muziek onder m’n arm over de hei met de hond. Ik herinner me dat ik daar eens met een stok liep. Dat hoorde bij m’n rol die ik aan het instuderen was. Ik kwam iemand tegen en hij dacht echt dat ik iets mankeerde. Dat heb ik voor de grap zo gehouden. Liep ik daar mank naast hem met die stok. Ik zat meteen in mijn rol! En verder, qua tip voor de deelnemers. Zorg dat je mentaal sterk bent. Wees niet in de war als je afgewezen wordt. Deep inside weet je wat je makken zijn, weet je waarom je wordt afgewezen. Werk daaraan.”

Tickets voor het 51ste IVC van 9 t/m 16 september 2017? U koopt ze hier >